سال  ۱۹۸۹ ردیاب‌های صوتی یه زیردریایی  متعلق به نیروی دریایی آمریکا، سیگنال‌های عجیب غریبی رو ثبت و ضبط می کنن. بعد از بررسی مشخص میشه که این صداها مربوط به آواز یه نهنگه با توجه به شناخت فرکانسی که مهندسین کشتی  از فرکانس های قابل تولید توسط نهنگ ها داشتند 52 هزتر بسیار متفاوت تر از فرکانس صدای یک نهنگ بوده  و بعد از اون نیروهای آمریکایی که قرار بوده سیستم پیشرفته ی هیدرولیک دریاییشون رو برای ردیابی زیردریایی های روسیه ب کار ببرن به ثبت مسیر و جزییات سفر این نهنگ اختصاص میدن و متوجه میشن که این نهنگ همیشه تنها سفر میکنه و هیچ نهنگی هیچوقت همراه این نبوده فکرشو کنید همه روزه تنها ... علت تنهایی اون صداش بوده که در محدوده ی فرکانس 52 هرتز بوده و چون صدای سایر نهنگها توی محدوده ی فرکانسی بالاتری بوده و نهنگ به نهنگ 52 هرتزی مشهور میشه ,  که هیچ نهنگی صدای اونو نمیشنیده ولی باز اون به آهنگ خوندن ادامه میداده , الان که فکرشو میکنم مثل وبلاگ نویسی من بوده که کسی نمیخونده 😂 ولی مینوشته ببخشید میخونده , آره فک کنم اگه اون نهنگ تو آدما بود یه وبلاگ نویس میشد و خارج از همه ی این شوخی ها میشه این نهنگ رو با زندگی مدرنیته ی حال و انزوایی که تکنولوژی ها برای ما ایجاد کردند مقایسه کنیم آدمهای این کره ی خاکی یه مدل از نهنگ 52 هزتزی هستیم , افکار ما در محدوده ی شنیداری هیج هم نوعی نیست و تنهایی بشر امروز روز به روز پر رنگ تر میشه , شبتون بخیر , راستی خط پایین لینک ویکی پدیای این نهنگ رو براتون گذاشتم